varıdı kargayı kuzgunı kovardı kondurmazlardı oglan anda yıkıldukda boz atlu yeşil tonlu hızır ilyâs oglana biizni'llâh yetişdiler üç katla yarasını sıgadı korkma bu yaradan oglan saña ölüm yokdur dedi tag çiçegi anañ südi senüñ yaraña melhemdür dedi gayib oldı ittifâk oglanuñ anası çapup oraya geldi baksa görse oglancugı alca kana gark olmış yatur çagırup oglana hâtûn soylar görelüm ne söyler
kara kuyma gözlerüñ uyku almış açgıl ahı
on ikice süñücegüñ ören olmış yagşur ahı
tañrı veren öz cânuñ seyrânda imiş inde ahı
öz gevdeñde cânuñ varısa ogul haber ver baña
kara başum kurbân olsun ogul saña
dedi hâtûn gene soylamış burada
akar senüñ sularuñ kazılık tagı
akariken akmaz olsun
biter senüñ otlaruñ kazılık dagı
biteriken bitmez olsun
kaçar senüñ kazılık tag geyiklerüñ
kaçariken kaçmaz olsun
ne bileyin ogul
saña aslandanmı oldı yohsa kaplandanmı oldı
saña bu kazalar neyerden geldi
öz gevdeñde cânuñ varısa ogul degil baña
kara başum kurbân olsun ogul saña
dedi böyle deyicek oglanuñ kulagına ses tokundı başını kaldurdı anasınuñ yüzine bakdı dahı soyladı eydür
berü gelgil ag südin emdügüm hâtûn anam
ag bürçeklü 'izzetlü cânum anam
akarlıda kazılık tagınuñ günâhı yokdur aña karamagıl biterlide
