düşeydi ol kırk nâmerd komadı atını cılavuyayup varma dediler dirse hân atınuñ başını dönderüp ordusına gelür oldı
dirse hânuñ hâtûnı oglancugumuñ ilk avıdur deyü atdan aygır koyundan koç kırdurdı oguz beglerin konuklayayım dedi yumurlanup yerinden örü durdı kırk ince kızı yanına aldı dirse hâna karşu vardı kapak kaldurdı dirse hânuñ yüzine bakdı sagılan solına göz gezdürdi oglancugını görmedi kara bagrı sarsıldı dom yüregi oynadı kara kuyma gözleri kan yaş toldı çagırup dirse hâna soylamış görelüm hânum ne soylamış
berü gelgil başum bahtı evüm tahtı
hân babamuñ güyegüsi
katın anamuñ sevgüsi
atam anam verdügi
göz açubar gördügüm
göñül verüp sevdügüm
a dirse hânum
kalkubanı ogulıla yerüñden
örü durduñ
kara kazılık ata
butun bindüñ
gögsi gözel kaba daglar üstine
ava çıkduñ
iki varduñ bir geldüñ
yavrum kanı
karañu dünde buldugım
oglum kanı
çıksun benüm gözlerüm a dirse hân
yaman segirir
kesilsün oglan emen süd tamarum
yaman sızlar
saru yılan sokmaduk agca tenüm
kalkup şişer
yaluñuz oglancugum görinmez
bagrum yanar
kuru kuru çaylara
suvcı saldum
kara tonlu dervîşlere
nezir öerdüm
aç görsem toyurdum
yalıncak görsem donatdum
tepe gibi
