295
Gülün nazile ömrü gelip geçiyor
Bülbül kafesinden kaçmış uçuyor
Kervan yükün almış konup göçüyor
Ötme garip bülbül gönlüm şen değil
Yeşil kurbağalar öter göllerde
Kırıldı kanadım kaldım çöllerde
Anasız babasız gurbet ellerde
Ya ben ağlamayım kimler ağlasın
Şu mahzun gönlümü kimler eğlesin
Eğin dağlarında güller bitmiyor
Viran bahçelerde bülbül ötmüyor
Yârimin sevdası serden gitmiyor
Gel ağam gel ağam, gel de yine git
Akan gözüm yaşın sil de yine git
Eğinin ardından akan Fırattır
Ağamın bindiği demir kır attır
Elime geçerse hayli murattır
Tez gel ağam tez gel olma muhannet
Gurbet icat eden görmesin cennet
Eğinin etrafı dağdır, meşedir
İçinde oturan beydir, paşadır
Yüzelli mahalle beş yüz köşedir
Gel ağam, gel ağam olma yalancı
Benim ahım eder seni dilenci
Ağam İstanbullu, Eğinli misin
Sılaya gelmeğe yeminli misin
Yoksa bana da mı emin değilsin
Tez gel ağam tez gel eğlenmiyesin
Elde güzel çoktur evlenmiyesin
Eğin viran olmuş bülbül ötmiyor
Ağam ırak yolda elim yetmiyor
Sayı tutam dedim, sayı yetmiyor
