İçeriğe atla

Sayfa:Halk Edebiyatı Antolojisi.pdf/238

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa doğrulanmış
228

Şahın bahçesinde ben garip bülbül
Efkârım mükedder halim pek müşkül
Koparmadım asla kokladım bir gül
Kâfir oldum ise imana geldim

İkilik perdesi yoktur özümde
Birliktir gönlümde özüm sözümde
Gece gün düşmüşüm Hak niyazında
PİRSULTAN ABDAL'ım meydana geldim

— 5 —

Ey benim divane gönlüm
Dağlara düştüm yalınız
Bu benim ahım yüzünden
Bir mihak gördüm yalınız

Dağlar var dağlardan yüce
Can mı dayanır bu güce
Halimi üç gün üç gece
Söylesem bitmez yalınız

PİR SULTANIM der görenler
Pirlere niyaz edenler
Üçler yediler erenler
Mürvete geldim yalınız

— 6—

Gel güzelim kaçma bizden
Yâda gelmeyen eriz biz
Biz hal ehli kardaşlarız
Erkân içinde yoluz biz

Söyleşelim halden hale
Dilleşelim dilden dile
Biz gezeriz elden ele
Taze açılmış gülüz biz

PİR SULTAN'ım ne ağlarsın
Gözünden kan yaş damlarsın.
Sen bizden ateş mi umarsın
Yanmış üfrülmüş külüz biz