Bu aziz misafirler Padişah Vahdettin ile görüşüp fev kalade iltifat gördükleri için Dahiliye Nazırını ziyarete tenezzül etmediler ise de kendilerini Sadrazam Salih Paşanın yanında gördüler. İçlerinde bu şikâyetnameyi yazmak şöyle dursun okuyup az çok anlayacak kimse dahi yoktu.
PADİŞAH VAHDETTİN’E SÖYLEDİKLERİM
Hürriyet ve İtilaf Fırkasının, yahut Padişah ile eniştesi Ferit Paşanın gazeteleri olan Peyam-ı Sabah, Alemdar, bil hassa Salih Paşa Kabinesi’nin son günlerinde hemen her gün hükümete ve Kabine içinde en çok bana tarruz ediyor lardı. Bu saldırıların mahiyetinin anlaşılması için Alemdar gazetesinin hezeyanlarından birini buraya aynen naklediyo rum :
«... Bu tehlikenin (Kuvayi Milliye’nin) önünü, ancak başlarında vaziyetin vehametini etrafiyle takdir eder ve o nisbette kesin tedbirlere başvuran bir hükümet bulunursa alabiliriz...»
«Bu hükümet (Ferit Paşa Hükümeti) evvelce teşekkül edebilmiş, hiç değilse Ali Rıza Paşa Hükümetinden sonra gelseydi bugün bu müşkül ve korkunç vaziyete düşmeyecek tik. İtikadımızca Salih Paşa Hükümeti bu işin ehli, bu fikrin eri olmadığını artık anhasiyle ispat etti.
«Dahiliye Nazırı değil midir ki Bursa’da vilayet nüfusu nu Kuvayi Milliye’nin en haşarı efradına âdeta teslim et tiğine mükâfaten o mevkie yükseltildi. Nezarete geldiğin den beri de o kuvvetlere ne yardım yapılması mümkünse yaptı...»
Bu gazetelerin bana hücum etmeleri «Zalimane Bir İdam Hükmü» adiyle 1920’de hapishanede yazdığım kitapta aynen yazılıdır ve Divan-ı Harp ilamında da tafsilat vardır. Bun-
38
