işten çıkarırsak tersine bir mükâfatta bulunmuş oluruz. Nezarette çalışır bulduğum memurları tahkiksiz, tetkiksiz çıkarmaya başlarsam bunun sonu hem benim için, hem memleket için fena olur.
Bu sözler üzerine Rauf Beyin ısrarı biraz gevşemekle beraber hakkımı teslim etmedi.
Her türlü vatani vazifesini takdire değer bir azimle yapan, daima hak ve hakikati müdafaa eden Akşam gazetesi de o günlerde (20 Şubat 1920 gününde) şöyle yazıyordu:
«Polis Müdür-i Umumisi Nurettin Beyin tebdil edileceğine, istifa edeceğine dair bir iki günden beri bazı şayialar deveran ediyor. Hürriyet ve İtilaf mehafilinden intişar eden bu havadisin asıl ve esası olmadığı gibi tayini gününden beri en bitaraf, en faal bir polis müdürü olduğunu ispat eden Nurettin Beyin de istifası için hiçbir sebep mevcut değildir. Hürriyet ve İtilâf devrinde polis müdürü olan Nurettin Bey mevkiinin ve vazifesinin icâbatını takdir ederek derhal fırka ile alâkasını katetmiş, hatta fırkacılık gayretiyle kendisine vaki olan gayrimeşru tevkif emirlerine de itaat etmemiştir. Bugünkü hürriyetini, hayatını Nurettin Beye medyun olan birçok zevat vardır.»
Toplantıda son söz olarak:
— Eğer, dedim; bu suretle kanaatime ve mesleğime aykırı olarak memurların azil ve tayinine zorlanacaksam, sırf yurt sevgisiyle bir fedakârlık olmak üzere kabul ettiğim Nezaretten çekilmek zorunda kalırım.
Birçoğu ile şahsen tanıştığımız milletvekilleri, övgülü sözlerle konuşmamıza müdahale ederek tartışmaya son verdirdiler.
