Sayfa:Belgelerle Kurtuluş Savaşı Anıları 01.pdf/16

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa doğrulanmış

— Yarın, dedim, öğleden önce Nezarete bağlı bütün daire başkanlarım burada toplantıya çağırınız da kendileriyle biraz konuşalım.

Öyle oldu. Gelenlere:

— Arkadaşlar, dedim, küçük büyük memurlarımızdan bazılarının işten çıkarılacakları yolunda söylentiler olduğunu ne yazık ki haber aldım. Ben, sebepsiz, yani keyfî olarak memur çıkarmanın ve tayin etmenin şiddetle aleyhindeyim. Kanunen azli gerektirecek müspet bir sebep olmadıkça kimsenin işten çıkarılmasını uygun bulmam. Eğer azli gerekiyorsa o memuru bir gün bile çalıştıramam. Dairelerinize bağlı bütün memurlara bu sözlerimi söyleyiniz. Vazifelerini kalp huzuru ile görmeye devam etsinler.

Memurların değiştirilmeleri hakkında bana müracaat edenlere de bu yolda cevaplar veriyordum. Bununla beraber ihtarların, isteklerin bir türlü arkası alınamıyordu. Hatta, «Felah-ı Vatan Grubu» ileri gelenlerinden bazıları, azillerini ve tayinlerini arzu ettikleri memurların adlarını kapsayan listeleri Sadrazam'a verenler de bulunuyordu. Bir sabah Sadrazam Paşa:

— Bugün Meclis’te Felah-ı Vatan Grubu ile görüşüp konuşacağız, dedi. Salih Paşa da (Bahriye Nazırı) gelecek. Zatıâliniz de birlikte bulunursanız iyi olur.

ilk defa olmak üzere Meclis’e Sadrazamla gittim. Büyük odalarından birinde toplanmış olan Grup üyeleri bizi hürmetle kabul ettiler.

Evvela Sadrazam, sonra da Salih Paşa ile Grup ileri gelenleri arasında geçen uzun konuşmaları kelimesi kelimesine hatırlayamıyorum. Sadrazam Paşa’yı, Meclis’te okuduğu nutkun mahut fıkrasiyle vilayetlere çekilen telgrafın sebep olduğu teessür ve hiddet içinde şiddetli sözlerle hayli sıktılar. Hücum edenlerin başında «Heyet-i Temsiliye» den Rauf (Orbay) Bey vardı.

Sadrazamın: «Biri Anadolu'da, biri İstanbul’da olmak

16