Senin fettan gözündür kim bırakmış
Vücûdum şehrine âşûb ü gavga
Başın terk etmeye aşkın yolunda
Kılur da’vâ velî bîma’ni da’vâ
Kelâmullah yüzün tefsîrin eder
Ki bir harf olmaz anda zîr ü bâlâ
Salâtı bî riyâ kılanlar içün
Kaşın mihrâb ü yüzündür müsallâ
Seni görenlerin zikrinde dâim
Tebârektir takaddestir Taâlâ
Nisâr-ı makdem-i meymûnun içün
Kılubdur Fâzılî cânın müheyyâ
Matla’-ı hüsnünde tâli’ oldu tâ şems-i duhâ
Tuttu eşyânın vücûdu serbeser nûr-i ziyâ
İçeli şîrin hadîsin şerbetin ben haste dil
Bulmuşam elhamdülillâh cehl derdinden şifâ
Ederim dâim tavâf-ı vechin ey can nitekim
Kâ’be-i tahkik imiş yüzün alâ ehl-i safâ
Sensin ol Hak’dan gelen lâraybe fîh olan kitâb
Kim cemâlin mushafı bilmüttakin oldu hüdâ
Zülfün esrârın eder İnnâ fetahnâ lek beyan
Ârızın şerhidir Errahmân alel-arşistevâ
Tâ muhâtab olmuşam Hak’dan be-emr-i Üscüdû
Kaşların mihrâbıa olur sücûdüm dâimâ
Fâzılî endîşe kılmaz ta’ne-i cühhâlden
Tâ yakîn ile kılubdur Fazl-ı Hak’kı mültecâ
