Bu sayfa doğrulanmış
51
HATAYİ
Çık semâa bile oyna
Kalbin olsun bir âyine
Âlemi varlığa sayma
Bu mânide şan didüler
Behey abdal nedür halün
Hak’ka şükret kaldur elün
Kese gör gıybetten dilün
Her kulu yeksan didüler
Şah Hatâyî konmuş burda
Tazece uğramış derde
Mürşitten açılır perde
Gör imdi ey can didüler
—21—
Be erenler be gaziler
Gelen Mürteza Ali’dür
Yezid’e bâtın kılıncın
Çalan Mürteza Ali’dür
Alçağa[1] indirmiş[2] özünü
İder Hak’ka niyazunu
Kırklar ile bir üzümü
Yiyen Mürteza Ali’dür
Turnaya vermiş sesini
İmamlar çeker yasını
Yine kendü devesini
Yiden Mürteza Ali’dür
