Sayfa:Bektaşi Şairleri ve Nefesleri 19 Asıra Kadar Cilt 1-2.pdf/51

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa doğrulanmış
48
BEKTAŞİ ŞAİRLERİ

— 18 —

Dervişlük aydur bana
Sen derviş olamazsın
Bari diyeyüm sana
Sen derviş olamazsın

Özünden geçmeyince
Birliğe yetmeyince
El etek tutmayınca
Sen derviş olamazsın

Dürlü diller okursun
Yok yirlere kakırsın
Özün ile fakısın[1]
Sen derviş olamazsın

Kakmak eğer olupdı
Muhammed te kalupdı[2]
Derviş terkün kılupdı
Sen derviş olamazsın

Hatâyem Hak kuludur
Akar çeşmi selüdür
Dervişlik pek uludur
Sen derviş olamazsın


— 19 —

Gel gönül incünme bizden
Kalsun gönül yol kalmasun
Evvel âhır yol kadimdür
Kalsun gönül yol kalmasun

Erenler bize pusudur
Yalan söyliyen âsidür
Bu gerçekler nefesidür
Kalsun gönül yol kalmasun


  1. (1) Fakih.
  2. Eğer hiddet iyi bir şey olsaydı Muhammed’de kalırdı, o da kızar­dı, diyor. — Tâbi.