Sayfa:Bektaşi Şairleri ve Nefesleri 19 Asıra Kadar Cilt 1-2.pdf/43

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa doğrulanmış
40
BEKTAŞİ ŞAİRLERİ

— 8 —

Ali’nin sırrına ereyim dersen
Bir mürşid-i kâmil bul da andan gel[1]
Küfrünü îmâna satayım[2] dersen
Var kendi[3] küfrünü bil de andan gel

Şerîat ma’nisi insana sözdür [4]
Tarikat sürerler gece gündüzdür[5]
Gönül bahr-i aşktır deryâ denizdir
Bahrî ol ummâna dal da andan gel

Pişiri pişiri söyle sözünü
İki babdan ayırma gör gözünü[6]
Mürşidine teslim eyle özünü
Musâhib kapusun bul da andan gel

Cellâd olub sen canına kıyagör[7]
Ârif olub her ma’niden duyagör
Cesedin kendi elinle yuyagör[8]
Kendi namazını kıl da andan gel

Şah Hatâyî’m ma’ni söyler dilinden
Ayırırlar seni kibr ile kinden
Ölmeyene nasîb olmaz bu yoldan
Var ölmezden evvel öl de andan gel


—9—

Bu yolun yolcusu olayım dersen
Elde iki karpuz tutmalı değil


  1. Muhabbet gölüne dalda andan gel: Nüsha.
  2. Sayayım , katayım : Nüshalar.
  3. Evvel: Nüsha.
  4. Bir küçük sözdür: Nüsha.
  5. Tarikat sözlerimiz, Hakikat rûşendir: Nüshalar.
  6. İki paydan ayırmayı, Hakipayden: Nüshalar.
  7. Canını cellâda teslim ede gör: Nüsha.
  8. Cesedini kendi kendin yuyagör: Nüsha.