Hatâyî der bu iş bir gün biter a
Özünü katagör ulu katara
Mehdî şevki bu cihânı tutar a
Şah oğluna sitem olmaz inşallah
Kudret kandilinde parlayub duran
Muhammed Ali’nin nûrudur vallah
Zuhûra gelüb de küffârı kıran
Elinde Zülfikâr Ali’dir billâh
Elinde Zülfikâr altında Düldül
Önünce Kanber’i dilleri bülbül
Hazret-i Fâtıma cennette bir gül
Anı Ali’ye verdi Habîbullah
Zûhura geldiler Hasen ü Hüseyn
Anların nûrundan zıyâlandı din
Kırklarla buluştu Zeynelâbidin
Tutarız yasını hasbetenlillâh
Muhammed Bâkır’dan Ca’fer-i Sâdık
Şâhım Mûsâ Kâzım Rızâ’yı dedik
Tarikat eliyle cismimiz yuduk
Hak dedi mü’minin kalbi Beytullah
Takıy, Nakıy on iki imam canı
Hasen-i Askerî Cem’in sultânı
Elinde hücceti sâhib zamânı
Sıdk ile dileriz[1]gönderir Allah
Hatâyî'm teslim et özün ustâza
Elinde Zülfikâr hem ehl-i gazâ
Bin bir dondan baş gösterdi Murtezâ
Bir mürşid belinden geldik eyvallah
- ↑ Vakit tamâm oldu : Nüsha
