— Minbernâme—
Eyâ akl ile irfânım deyenler
Eyâ mülke Süleymân’ım deyenler
Eyâ bildim deyenler cümle hâli
Eyâ vardım deyenler doğru yolu
Hak’ı buldum deyu irşâd edersin
Depersin minberi feryâd edersin
Ne bildin neye erdin işbu halde
Akıllar mat olubdur bu hayalde
Buna akl ile kimse ermemiştir.
Göziyle kimse Hak’kı görmemiştir.
Bu bir deryâdürür akıllar ermez
Özünden geçmeyen Rab’bini bilmez
Dilersen bulasın kevn ü mekânı
Özünden fâriğ ol Rabbini tanı
Ki sen benliğini gider aradan
Bilesin tâ seni kimdir yaradan
Sen ü ben eylemek şeytan işidir
Sen ü ben eylemez ol kim kişidir
Özünden gayrı kul görmez arada
Hak’ı hâzır görür ag ü karada
Dilersen olasın mahrem-i esrâr
Bu dünyâ gavgasına uyma zinhâr
Ferâgat ol cihânın gavgasından
Ki nefsin kurtarasın fitnesinden
Hemen seyrancısın seyrânın eyle
Sakın deme ol öyledir bu böyle
Özüne gel özüne Tanrı dostu
Sana direm budur sözün dürüstü
Cihan halkının işbudur hayâli
Hayâli gice gündüz mülk ü mâli
Eğer söyler olursan Hak sözünü
Çevirir yüzünü örter gözünü
Azâzildir Hak’a eylemez ikrar
Gerekse söyle ana bunca tekrar