Fazl-ı Hak’kın sırrına her kim ki âgâh olmadı
Kaldı zulmette vücûdu şehrine şâh olmadı
Her kim etti sıdk ile candan şehâdet âdeme
Ehl-i ikrâr oldu ol şeytân-ı gümrâh olmadı
Hatt-ı zâtında Alelarş- istevâ’mn sırrını
Anlayub fehm eyleyen âlemde bîrâh olmadı
Görmeyen kendi cemâlinde beyân-ı Fazl-ı Hak
Doğmadı mağribden ol yüz gösterüb mâh olmadı
Ey Virânî Fakrü fahr’i her kim ettiyse kabûl
Eğnine giydi nemed nesneden ikrâh olmadı
Lâ İlâh' illâ Ali’dir nûr-i Zât-ı Zülcelâl
Lâ İlâh illâ Ali’dir Hayy-i bâkî lâyezâl
Lâ İlâh illâ Ali’dir gün gibi rûşen olan
Lâ İlâh illâ Ali’dir görünen şirin cemâl
Lâ İlâh illâ Ali’dir vâkıf-i ilm-i ledün
Lâ İlâh illâ Ali’dir sâhib-i nutk-ı kemâl
Lâ İlâh illâ Ali’dir şems-i şâh-ı Vedduhâ
Lâ İlâh illâ Ali’dir gökteki bedr ü hilâl
Lâ İlâh illâ Ali’dir çeşme-i hayvânımız
Lâ İlâh illâ Ali’dir nûr-i mutlak bî zevâl
Lâ İlâh illâ Ali’dir pâdişâh-ı âlemîn
Lâ İlâh illâ Ali’dir kevser-i âb-ı zülâl
Lâ İlâh illâ Ali’dir Mustafâ vü Murtezâ
Lâ İlâh illâ Ali’dir gözüme ayn-ı visâl
Lâ İlâh illâ Ali’dir gönlümün şâhı benim
Lâ İlâh illâ Ali’dir üste oldur bi melâl
Lâ İlâh illâ Ali’dir bu Vîrânî dervişin
Gözü nûru başta tâcı ol Ali Celle Celâl