Sayfa:Bektaşi Şairleri ve Nefesleri 19 Asıra Kadar Cilt 1-2.pdf/215

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa doğrulanmış
212
BEKTAŞİ ŞAİRLERİ

—3 —

— Otman Baba hakkında —


Velîlerden sakın sen olma gafil
Olardır âleme lûtf ıssı vâhib
Velîler cümlesi hakdır muhakkak
Cihanda hâzır u nâzır u gaib
Cihâna serbeser sultân idi bil
Hüsâmeddin Şâh ol kutb-i galib
Elinde zerre idi san cihan hem
Kamuya azl ü nasb u hükm-i sâhib
Dahi mahlâs dediler ana Otman
Anın sen bâtın ismin anla tâlib
Ki ârifler dediler bil Gânî Şâh
Ganîdir bî zevâl ol kutb-i galib
Serâpâ nûr idi ol şâh-ı Zinnûr
Hak’kı buldu erişen ana tâlib
Anın sırrı idi Hızır Baba bil
Ki kendüsi idi ol şâh-ı galib
Kara Baba ana mahlâs dediler
Ki bâtın ol Ganî şâh idi vâcib
Serinde tâc-ı bektaşî idi hem
Tamâm ol nûr idi hem kevne sahip
Gelüb Kızıl Deli tekyesine ol
Tamâm erkân idüb icrâ esâlib
Ki sofra hem çırağ istedi ol şâh
Dil ü candan verildi ana vâhib
Olub meskûn kenâr-ı Akdeniz’de
Ki ol Taşlık köyü kurbinde sâib
Eyâ Sâdık rehinde can veren er
Naîmi lûtfuna erdi o tâlib

— 4 —

Dem bu demdir gel taleb kıl vuslati
Tâ eresin menzile kıl sür’ati
Âşık isen râh-ı Bektaşîye gel
Cân ile kıl bu tarîka rağbetî