Sayfa:Bektaşi Şairleri ve Nefesleri 19 Asıra Kadar Cilt 1-2.pdf/200

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa doğrulanmış
197
KUL HİMMET

Kul Himmet üstadım yolu kurdular
Kafeste ötüyor kumru tutular
Hak’ka yarar dilek kabul dediler
Yaradana yalvarırım sabahtan


—21—

Seyyah oldum şu âlemi gezerim
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
Kendi efkârımca okur yazarım
Bir dost bulamadım gün akşam oldu

İki elim gitmez oldu yüzümden
Ahettikçe yaşlar gelir gözümden
Kusurumu gördüm kendi özümden
Bir dost bulamadım gün akşam oldu

Bozuk şu dünyanın temeli bozuk
Tükendi daneler kalmadı azık
Yazıktır şu geçen ömre yazık
Bir dost bulamadım gün akşam oldu

Kul Himmet üstadım ummana dalam
Gidenler gelmedi bir haber alam
Abdal oldum şal giyindim bir zaman
Bir dost bulamadım gün akşam oldu


—22—

Gül bittiği yeri bilirim dersin
Bilir misin benlik şeytana düştü
Cevahir madinin bulurum dersin
Cevahir bulanlar ummana düştü

Ben Aliyi gördüm mahbup çağında
Selmanm çiğninde yolun sağında
Cennetten içeri firdevs bağında
Bülbül figan eyler gülşana düştü