Hacı Bektaş vatan tutmuş Urumdan
Bu nasıl sevdadır gitmez serimden
Hayır gülbank aldım güzel pirimden
Dervişleri gül göründü gözüme
Dervişleri mengûşesin takınır
Korkarım ki rakibinden sakınır
Anda Bismillâh âyeti okunur
Dervişleri gül göründü gözüme
Âşıkların badesini dolduran
Düşmüşlerin elin alıp kaldıran
Darı çaç üstünde namaz kıldıran
Dervişleri gül göründü gözüme
Üstadım Kul Himmet hem Kulhüvallah
Hüsnüne âşıkım Âmentübillâh
Yüzüm basa geldim derviş Feyzullah
Dervişleri gül göründü gözüme[1]
«Elif» Allah ismi okur yazarım
«B» bir nokta ile «T» yi ne güzel
Oturmuş kâtibler hüsnünü yazar
Kaldırıma nikabın değmesin nazar
Arafat dağında salınıp gezer
İsmailin usul boyu ne güzel
Mağrib ile meşrikini bezeden
Zâhir bâtın hikmetini gözeden
Haşan Hüseyin de gelir gazadan
Muhammed Alinin soyu ne güzel
- ↑ Hacı Bektaş nur göründü gözlerime : nüsha.
