Sayfa:Bektaşi Şairleri ve Nefesleri 19 Asıra Kadar Cilt 1-2.pdf/176

173

KUL HİMMET

---

Ol üzüm danesin getirdi Selman
Kırklar demi ol dem etti galeyan
Muhammed onlarla birlikte ey can
Hu Allah söyledi irfan Hu deyu^[1]

Kırklar dahi içti cümle mestoldu
Şahımerdan cümlesinden üst oldu
Hezar post bağlayıp kemerbest oldu
Semaa girdiler hemen Hu deyu

Kırkların birine nişter vuruldu
Aktı kan cümleden isbat olundu^[2]
Hak anda mevcuttu mevcut bilindi^[3]
Huvallah çağırdı Sultan Hu deyu

Anlar âşık idi yâr, yâra karşı
Niyaz eylediler Settara karşı
Kırkların cümlesi didara karşı
Baktılar kaldılar hayran Hu deyu

Hu demenin aslı böyledir böyle
Zâhid nedir sözün gelberi söyle
İmanın tazele şehadet eyle
Gel sen de yüzüne boyan Hu deyu

Kul Himmet meydanda sarhoş olalı
Habibin aşkına medhuş olalı
Can gözle tecellübe duşolalı^[4]
Hayali gözümde mihman Hu deyu

---

1. Muhammed şerbeti ezdi ol zaman, içtiler şerbetten her an Hu deyu: nüsha.
2. Birlik demi olan ispat olundu, semaa girdiler uyan Hu deyu: nüsha.
3. Hak mevcut mevcudat onda bulundu: nüsha.
4. Muhammed Ali ben duş olalı: nüsha.