Er odur kim dâim Hak’ka yalvara
Vâsıl-ı Hak olur kul vara vara
Her ne ki ararsan âdemde ara
«Allemelesmâ» dır vücud-î insan
Bu esrârı bilen gayriyi nider
Salâh üzre olur hak râha gider
Şu miskin Dertli'den kim me’mul eder
Hakîkat bahsinde haylice irfan
Anasır gömleğin giymezden evvel
Âzâde başıma hünkâr idim ben
Cihân-ı âleme gelmezden evvel
Nûr-i tecellâda envâr idim ben[1]
Rûh-i sultânîden olundum tefrîk
Vücûd iklîmine oldum muvâfık
Sıfât-ı âdeme girdim mutâbık
Mâder-i nihanda bîdâr idim ben
Halk olmazdan evvel mülk-i melekût
Kimse kılmaz iken Mevlâ’ya sücûd
Arş ü kürs levh kalem olmadan mevcûd
İnd-i ma’nevîde hem var idim ben
Ezel bî derd idim bir Dertli oldum
Makam makam[2]gezdim cihâna geldim
Kendimi Ahsen-i takvimde buldum
Hak ile vâkıf-ı esrâr idim ben