kendisi baskına uğramak tehlikesi karşısında, Kâhta istikametinde kaçacak ve takip olunacaktır.
1335 (1919) senesi Eylül başlarındayız. O zamana kadar Mustafa Kemal Paşa aleyhinde nafile yere pek çok çareye baş vuran Babıâli, nihayet Sivas kongresini olsun boşa çıkarabilmek için Elaziz Valisi Ali Galibin şahsında, şakilik etmeğe ve cinayet yapmağa ehil bir haydut hali farzederek kendisine müracaat etmiş, o da birçok pazarlıklar sonunda bu vazifeyi kabul ederek tertibat almak durumile karşılaşmıştır. Babıâlinin tasavvur ettiği plân, Ali Galibin birkaç yüz Kürt suvarisile ansızın Sivasa bir baskın yaparak orada bulduğu millî şefleri kıskıvrak bağlamak, yahut yok etmesidir. Ama bu badirede aksine Ali Galip mahvolabilirmiş. Orası Babıâlinin umurunda bile değildir. Babiâli o tarafları düşünmüyor bile. Bilâkis o, birkac yüz kişile yapılacak bu hareketin başarile neticeleneceğinden emin görünüyor ve hatta bu ciheti açıkça ve üstüste birkaç defa yazarak Ali Galibe de emniyet vermek yoluna girmiş bulunuyor.
İlk pazarlık devirlerinde Ali Galip de yiğitliğine leke sürmemek üzere, «hele dedikleri yapılsın işin başarile ve hatta kolaylıkla neticelendirilmesinin mümkün olduğundan» bahsedilip duruyordu.
Fakat sıra meselenin tatbikat ve gerçekleştirilme sahasına geldiğinde, Ali Galip hakikatin dehşeti önünde biraz harta ve puslayı şaşırmıştır. 2 Eylülde Elazizde son ve kat'i emri tebellüğ eden Ali Galibi dört gün sonra Malatyada bulduğumuz malûmdur. Bu acaip seyahatın iki sebebi vardır:
