-- Dediğimi vallahi yaparım, billâhi yaparım, parol donör yaparım!
Halit Bey, büyük bir siyasî muvaffakiyetin şerefini kaçırmaktan korkuyormuş gibi yerinden sıçradı:
— Harput valisi, dedi, bir yana dursun. Bu işi ben bile yaparım. Yalnız siz bana küçük bir pusula ile selâhiyet veriniz. Üst tarafını düşünmeyiniz.
İşte bulunduğumuz vaziyetin bütün Osmanlı tarihinde eşi ve örneği bulunmadığını bilmekliğime rağmen «teşbihte hata olmaz» meselinden cüret alarak ve içi boş kafalara inandırıcı darbeler indirmek isteyerek şu cevabı verdim:
— Alemdar Mustafa Paşayı, büyük işler düşündüğü anlaşılmışken Sadrazam Çelebi Mustafa Paşa, hattâ Dördüncü Sultan Mustafa niçin tevkif ettiremediler de onun yatağanı altında mevkilerini kaybettiler? Görünüşte Yeniçeriliğe husumet izhar, hakikatte ise İstanbulun siyasi ve içtimai rezaletlerile mücadeleyi tasavvur eden Abaza Mehmet Paşayı yine burada, Sivas şehrinde Kalavun Yusuf Paşa, niçin tevkif edemedi? Tarihi karıştırırsak yakın sayılacak mazi içinde halkın muhabbetine ve muzaharetine güvenerek herhangi bir sebeple ileri atılanların kolay kolay mağlûp edilemediklerini görürüz. Onun için makul olalım, sükûnetle konuşalım. Bağrı yanık vatana yeni bir yara da biz açmayalım.
Vay efendim vay. Sen misin tarihten bahseden, sen misin sükunet tavsiye eyliyen. Artık ne ittihatçılığım kaldı, ne isyan çıkarmak isteyenlere yardakçılığım. Yüzüme karşı bu töhmetleri tekrar ede ede, tazeliye tazeliye söylüyorlardı ve muhtelif kelime kalıpları kullanarak; Gününe hazır ol, demek istiyorlardı.
Ben bir yandan güler görünerek onları kızdırıyor, bir yandan da kendilerini yanımdan uzaklaştırmak yollarını arıyordum. İşte bu sırada Sivas Merkez Telgraf Müdürü alı al, moru
