olan tehditlere karşı korumaktır. Hayatta kalmak için gerekli kaynakları ve
korumayı sağlayabilmek için kadınların şiddete başvurması ve yavrularını
korumasına yardımcı olacak eş seçimi için savaşması, gösterilen şiddet
davranışının sebeplerindendir. Bu sebepten dolayı kaynaklara ulaşma gücü
yüksek olan erkekleri eş olarak seçmiş dişilerin kaynaklara ulaşma şansı
düşük olan erkeklerle eş olan dişilerden daha düşük şiddet davranışına
başvurduğu söylenebilir (Campbell, 2001).
Evrimsel bakış açısıyla eşe karşı şiddet, cinsel sadakatsizlik, dişinin
başka bir erkeğin yavrusunu taşıma şüphesi, kaynakların sınırlılığı, eşliğin
sonlanması, eski eşin yeniden eş bulmasını engelleme (Buss ve Duntley,
2011) gibi adaptif problemler yoluyla açıklamak hipotetik olarak mümkün
olsa da, günümüzde kadına karşı şiddeti ve kadın cinayetlerini açıklama
konusunda yetersiz kalmaktadır. İnsanlarda görülen şiddet davranışının
evrimsel adaptasyonların ötesinde, toplumun ataerkil yapısından
kaynaklanmakta olduğuna mutlaka dikkat çekmek gerekmektedir. Ataerkil
düzenin sebebiyet verdiği kadına karşı üstün gelme çabası, kadının güç
kazanmasını engelleme ve erkeğin gücünü sürdürmeye yönelik tutumu
sonucunda kadına şiddet ve cinayet vakaları gün geçtikçe artmaktadır.
Bununla birlikte verilen cezaların yetersizliği, temel eğitimin eksikliği ve
medyanın kadına karşı şiddetle mücadelede etkin olmayan kullanımı, eşe
karşı şiddet ve kadına yönelik şiddet olgusunu her geçen gün kadınların
içinde bulunduğu durumu daha da vahim hale getirmektedir.
Gruplar Arası Çatışma
Modern tarihimiz boyunca insan grupları arasında çatışmalar
meydana gelmiştir. Ülkeler arası savaşlar, terörizm, ırksal ve etnik ayrımcılık
ve siyasi partiler arasındaki çatışmalar gibi büyük ölçekli çatışmalardan,
rekabet, düşmanlık ve saldırganlık içeren nispeten küçük ölçekli çatışmalara
kadar uzanmaktadır (Vught, 2009). Toplu şiddet, bir bireye karşı
gerçekleştirilen şiddet davranışı değil, ekonomik veya sosyal hedeflere
ulaşmak için kullanılan kolektif bir şiddet türüdür (Littman ve Paluck, 2015).
Evrimsel açıdan bakıldığında toplu şiddet şiddet, evrimsel bir adaptasyon
veya adaptasyonların bir yan ürünü olarak ele alınabilir (Durrant, 2011).
Grup dışı sergilenen saldırganlığın açıklaması ise değerli olan
kaynakların diğer gruplar tarafından erişiminin engellenmesi olarak
açıklanabilmektedir. Bireyin tek başına yüzleşemeyeceği durumlarda grup
içinde var olması güç ve kaynak anlamında bireye yarar sağlamaktadır.
Böylece hayatını devam ettirme ve genlerini bir sonraki kuşağa aktarma
konusunda avantaj sağlamaktadır. Darwin’e göre (1859; 1871), ahlaki
davranışlar doğal seçilim yoluyla evrimleşebilmektedir (Akt. Özgökman,
2015). Toplu şiddet, bu fikirden yola çıkarak, bireyin hayatta kalabilmesi için
bir topluluk içinde var olması, tehlikelerle başa çıkması ve hayatını
sürdürmesine dair olanaklarının artması açısından fayda sağlamak olarak
açıklanabilmektedir. Böylece ahlaki davranışların topluluklar içinde
