hen- de bir kere arzetmek mecburiyetinde kalmıştım. Efkâr tazyik ile veya emr-i vâkilerle yürütülemez. Şimdiye kadar bu nokta-i nazike etrafında ne zaman gaflet edilmiş ise mutlaka mukabelesini ve cezasını çektik. Asıl şâyân-ı nazar olan da vakayi-i mühimme karşısında hemfikirden teferruat-ı umurla birçoklarını lisana getirmeğe ve tehlike-i azime yerine eşkâle taallük eden hususata hasr-ı zihin ve vakte meydan verildi. Erzurum ve Trabzon nizamnamesinin tâdil ve tashihine muvafakat etmiyor. Ve tekiden bendenizi de iz'aç ediyorlar. Bendeniz tekrar meseleyi hey'et-i muhteremenize arzla beraber suret-i hususiyede zât-ı biraderanelerinden hepimizin kanâat-ı müşterekesi olmak üzere rica ediyorum ki içtihat ve kanâatlara tevafuk etmeyen hususat için ısrar yerine erbab-ı fikr-i selimeden olan bu hey'etleri telif ve irza elzemdir. Arz-ı samimiyetle gözlerinden öperim.
4 — Şunu da arzedeyim ki buradan müşterek imzalar ile çekilmiş telgraflar olmadığı gibi böyle mazbutiyeti çığırından çıkaran müşterek imzalara taraftar da değilim. Binaenaleyh ledeltetkik buradaki mukarreratımızın müsveddesi emsali veçhile rüfekamız tarafından imzalanmış ve yanıbaşımızdaki odada çalışan telgraf memuru da o müsveddede gördüğü imzaları vaz'eylemedi hatâsında bulunmuştur ki zannederim zâtıâlilerinin de diğer rüfekamız ile beraber imza buyurmalarına saik olmuştur.
Kâzım Karabekir
21 Eylûlde Mustafa Kemal Paşa hazretlerine yazdığım mufassal şifremde;
(Efkâr ve kanaatlar üzerine ve bahusus samimî ve kıymetli bir muhitte vâki olacak tazyik ve icbarın hiçbir zaman müsbet neticeler vermiyeceği şüphesizdir. Ikna her teşebbüsün esası olmalıdır) dedim. Bu şifreyi ehemmiyetine mebni aynen yazıyorum;
