Sayfa:Çingeneler - Bilgi Yayınevi 1972.pdf/22

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa istinsah edilmiş

— Onu ne sen sor, ne ben süyliyeyim beyağa!

— Niçin ya?

— Sormayın şinci, niçin ya?... (Çakmağını uzatarak) yakın yakın cıgaraları için ya!

Ben cıgaramı yakarken usulca herifin ellerinin üstünde ve bileklerindeki koyu kurşuni dövmeleri süzmeğe başladım. Bunlardan biri, yani sağ elinin baş parmağı ile şahadet parmağının arasındaki dövme ortasına sivri bir ok saplanmış bir yürek resmi idi. Ötekisi, yani sol elinin üstünden koluna doğru uzanan dövmede de eski harflerle şu yazı yazılıydı:

«Ah minel'aşk!»

Ve düzgünce bir sülüs hazı ile yazılmış olan bu yazının başındaki âhın gözlerinden yaşlar akıyordu. Sonra herifçi oğlunun açık kıllı göğsünün sol memesi tarafına gelen yerde de yarımyamalak bir yılan resmi gözüküyordu.

Kendisi, benim bunları süzdüğümü çakmış olmalı ki:

— Nişan onlar, -dedi— nişan... Onların yüzünden değil mi ki, şinci büylece bekleriz bu kısraklar, sıpalar arasında bu çadırcıkları!...

— Niçin onların yüzünden?...

— Orasını bilir altık cenabı mevlâm!

— Anlaşılan sen de ateşi bol tekkelilerdensin imanım!

— Ateşimiz bol amma, dumanımız tütmez!

— Neden tütmez?

Ensesi, yanları kahve renkli saçlarla örtülü ve ön tarafı uzunca perçemli olduğu halde tepesi ustura ile kazınmış başına elile vurarak:

— Bacamız yok ta ona sebep tütmez! Haçan ol-

 
24