Sağduyu Tanrısızlığın İlmihali/Teolojinin Asıl İlkelerine Göre, Her Yeni Vahiy ve Tebliğ, Sahte ve Dinsiz Eser Sayılmalıdır
Teolojinin gerek doğal gerek bildirilmiş ilkelerine göre, her yeni vahyin, her yeni tebliğin, sahte sayılması gerekir. Tanrısallıktan gelen bir dinde, her değiştirmenin, bir küfür ve dinsizlikle azarlanmış olması gerekir. Her yenilik, her iyileştirme, Allah'ın dinine istenilen dayanma gücünü ve olgunluğunu daha önce vermemiş olduğunu göstermez mi? Allah'ın bir iyilik yasası vererek aydınlatmak istediği halkın fikirlerine göz yumduğunu ve ilk yasayla halkın kaba fikirlerini daha mükemmel yasaları kabul etmeye ve uygulamaya hazırladığını ileri sürmek, Allah'ın aydınlattığı kavmi, kendisinin hoşuna gidecek ölçüde aklı başında yapmayı ne istemiş, ne de bunu yapabilmiş olduğunu iddia etmektir.
Museviliğin gerçekten kutsal, değişmeyen, bütün her şeye gücü yeten ve kayıpları bile bilen çok bilgin bir Allah'tan çıktığı doğruysa, İsevilik bir küfür ve dinsizliktir.
İsa'nın dini, ya doğrudan doğruya Allah'ın Musa aracılığıyla bildirdiği yasada bazı eksikliklerin bulunmuş olmasını, ya da Yahudileri, olmalarını arzu ettiği gibi oldurmaktan, bu Allah'ın aczini, ya da kötü niyetini gerektirir. Bütün yeni dinler, ya da eski dinlerin iyileştirilmiş biçimleri, açık olarak, tanrısallığın aczi, dayanıksızlığı, tedbirsizliği, kötü niyeti üzerine kurulmuştur.