Üçüncü Komünist Enternasyonal (Lenin): Revizyonlar arasındaki fark

Vikikaynak, özgür kütüphane
İçerik silindi İçerik eklendi
Ahmet Turhan (Tartışma | katkılar)
Değişiklik özeti yok
Ahmet Turhan (Tartışma | katkılar)
Değişiklik özeti yok
18. satır: 18. satır:


[[Kategori:Politik yazınlar]]
[[Kategori:Politik yazınlar]]
[[Kategori:Vladimir İlyiç Lenin]]
[[Kategori:Vladimir Lenin'in konuşmaları]]
[[Kategori:1919'da eserler]]
[[Kategori:1919'da eserler]]

20.52, 4 Haziran 2020 tarihindeki hâli

Bu eserin Vikikaynak'ta kalıcı olabilmesi için çevirmen bilgisinin tanımlanmasına ihtiyaç vardır.
Bu bir çeviri eserdir ve çevirmeni bilinmemektedir. Çevirmen hakkında bilgi olmadan eserin telif durumunu belirlemek olanaksızdır ve telif ihlali söz konusu olabilir. Çevirmenin kimliğini tanımlayarak ya da Vikikaynak telif hakları politikasına uygun başka bir çeviriyi buraya ekleyerek katkıda bulunabilirsiniz.
ile ilgili ayrıntılı bilgi edinebilirsiniz.

1919 yılının Mart ayında, Moskova’da, komünistlerin uluslararası kongresi toplandı. Bu kongre, dünyadaki bütün ülkelerde Sovyet iktidarını tesis etmek için yanıp tutuşan işçilerin oluşturduğu bir birlik olan Üçüncü Komünist Enternasyonal’in kurulmasına vesile oldu. Marx tarafından kurulan Birinci Enternasyonal, 1864’ten 1872’ye kadar varlığını sürdürdü. Paris Komünü’ndeki kahraman işçilerin yenilgisi, bu Enternasyonal’in sonuna işaret ediyordu. Bu unutulmazdır; bu, işçilerin kurtuluş mücadelesi tarihindeki yerini sonsuza kadar koruyacaktır. Bu, Dünya sosyalist cumhuriyetini kurmak için şu an elimize geçen şansın temellerini atmıştır. İkinci Enternasyonal 1889’dan 1914’e, yani savaşa kadar varlığını sürdürdü. Bu kapitalizmin en sakin ve en barışçıl gelişim gösterdiği dönemdi, devrimlerin olmadığı bir dönemdi. Bu dönem boyunca, işçi sınıfı hareketi kuvvet kazandı ve belli sayıdaki ülkelerde olgunlaştı. Ancak çoğu partideki işçi liderleri, barışçıl koşullara uyum sağladı ve devrimci mücadeleyi sürdürme yeteneğini kaybetti. 1914’te başlayan savaş dünyayı dört yıl boyunca kana buladı; kapitalistler arasındaki çıkar savaşında, küçük ve zayıf olan uluslar üzerinde hakimiyet kurma savaşında, sözkonusu işçi liderleri kendi hükümetlerini desteklemeye karar verdi. İşçilere ihanet ettiler, katliamın uzamasına yol açtılar, sosyalizmin düşmanı oldular, kapitalistlerin tarafına geçtiler. İşçi kitleleri, sosyalizme ihanet eden bu hainlere sırtını döndü. Dünya çapında devrimci mücadeleye yönelim başladı. Savaş, kapitalizmin sonunun geldiğine işaret ediyordu. Yeni bir sistem onun yerini alacaktı. ‘Eski’ sosyalizmin kutsallığı, sosyalizme ihanet edenler tarafından yıkılmıştı. Günümüzde, sermayenin boyunduruğunu ortadan kaldırma davasına sadık kalan işçiler, kendilerini komünist olarak adlandırıyorlar. Tüm dünyada komünist birliği gittikçe büyüyor. Belli sayıdaki ülkelerde, Sovyet iktidarı çoktan muzaffer oldu. Yakında, komünizmin dünya çapında zaferini göreceğiz; Dünya Federatif Sovyet Cumhuriyetleri’nin kuruluşuna tanık olacağız.